مقاله نقش سازمانهای غیردولتی در توسعه

چكیده

تشكل‌های داوطلبانه مردمی كه سابقه فعالیت آنها به سال های دور می‌رسد، یكی از عوامل اصلی توسعه كشورها می‌باشد. در شرایط كنونی، تحقق ا هداف دولت در زمینه توسعه از نظر اجتماعی، اقتصادی، سیاسی ،بدون مشاركت و همیاری آحاد جامعه بوجود نخواهد آمد. سازمانهای غیردولتی زاییده یك چنین نیازی برای مشاركت جامعه و دولت است. این سازمانها از طریق همكاری مردمان با هم و با دولت وبخش خصوصی در بسیاری از زمینه ها بستر ساز توسعه و رشد جامعه می‌باشند. در مقاله حاضر كوشش شده تا ضمن بیان مفهوم وتعریف سازمانهای غیردولتی، نقش آنها در توسعه در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، سیاسی توصیف شود.

واژگان كلیدی: توسعه، سازمان های غیردولتی، توسعه اجتماعی، توسعه اقتصادی، توسعه سیاسی

مقدمه

اصطلاح توسعه در معنای جدید آن تنها پس از جنگ جهانی دوم فراگیری رشد، در مباحث اولیه، توسعه مترادف با نوسازی جامعه و به مرور زمان در قالب رشد اقتصادی تلقی می‌شد اما امروزه، توسعه كشورها را در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی مورد بررسی قرار می‌دهند ( مقدس: 1378-40)

مایكل تودارو معتقد است كه توسعه را باید جریانی چند بعدی دانست كه مستلزم تغییرات اساسی در ساخت اجتماعی، طرز تلقی عامه مردم و نهادهای ملی ونیز تسریع رشد اقتصادی، كاهش نابرابری و ریشه كن كردن فقر مطلق دانست.( ازكیا: 1380،8)

سیرز، توسعه را جریانی می‌داند چند بعدی كه تجدید سازمان، وسعت ‌گیری متفاوت كل نظام اقتصادی و اجتماعی به همراه دارد  وی دربارة توسعه كشورها مطرح كرده‌است، اینكه فقر چه تغییری كرده است؟ بیكاری چه تغییری كرده است؟ نابرابری چه تغییری كرده است؟ چنانچه كلیه سه پدیده فوق در طی یك دوره كم شده باشد، بدون شك این دوره برای كشور مورد نظر یك دوره توسعه بوده است. (كیا، 1382، 6)